Eindelijk is het zo ver!!!!
Lytse Vilja is klaar en Stewart gaf het groene licht, we kunnen haar gaan ophalen. Omdat we zelf een goede auto hebben om te trekken en omdat we nogal Anglofiel zijn, gaan we zelf naar Churchhouse Boats. Even er tussenuit, altijd lekker. De meiden blijven thuis, zorgen voor de hele boel en gaan naar school. Oudere tieners hebben, heeft zo zijn voordelen.
2 november om 03.00 uur vertrekken we met de auto en trailer naar Calais (dit is tevens op te vatten als een extra oefening om weer in het ritme te komen, het tij volgen betekent immers ook regelmatig vroeg opstaan.. )
Het weer is fantastisch herfstig, de overtocht is belachelijk kalm. Echt een spiegeltje, maar ja, dan zie je wel mooi Engeland en Frankrijk liggen. Ook leuk.
In de middag arriveren we bij onze B&B, The Old Rectory van Sue.
De B&B is prachtig en echt Engels. Sue is gastvrij en ontzettend bereid om wat voor je te doen. We voelden ons helemaal thuis.
Henk wilde trouwens vreselijk graag fish and chips, vandaar dat we een kleine lunchpauze namen bij een wegrestaurant. Maar.... het viel een beetje tegen. In Lowestoft enkele jaren geleden hadden we een betere kwaliteit. Wat leert ons dit? Simpel, ga na een echte Fish and Chips stall om je maaltje te halen en niet bij een wegrestaurant...
