3 november 2009 is het dan eindelijk zo ver: vandaag wordt Lytse Vilja echt overgedragen en krijgen we de uitleg over alle lijnen, vallen, stoppers, masten en zo. Ook krijgen we het handboek voor de Drascombiaan, kijken of we er wijs uit worden.
Wij rijden in ons dagelijkse leven een LandRover Defender 110, liefkozend Outback Jack genoemd. Een auto waarmee je heerlijk allerlei leuke achteraf paadjes kunt nemen, hobbeltje hier, kuiltje daar. Dit staat ook bekend als terreinrijden. In Engeland hebben ze daar een liefelijke term aan gegeven: greenlanen en als we bij de werf dreigen aan te komen, geloven we ook dat we op een LRCH- evenement zijn aangekomen.
Maar eerlijk is eerlijk, het is een openbaring als je je door het struikgewas hebt begeven en je ziet voor het eerst de werf. Bij ons in Friesland worden heel veel bootjes gebouwd en door ons werk en onze interesses hebben we wel vaker een botenwerf bezocht. Maar Churchhouse Boats is Engels en uniek.
Het duurt even voordat alle manieren van optuigen zijn uitgelegd. Vooral de druil is een nieuwigheidje voor ons. Maar we letten goed op en Henk helpt mee om e.e.a. netjes op te vouwen en om de boot goed op de trailer te plaatsen.
Voor het vervoer van Lytse Vilja beschikken we over een trailer, meters spanband en oude shirts van onze dochters. We willen immers niets beschadigen.
.JPG)
Morgen gaan we weer naar huis!
